Opgezwollen, rode ogen ten gevolge van hooikoorts
Hooikoorts is een seizoensgebonden ziekte: de symptomen treden op als de planten of bomen die het stuifmeel produceren in bloei staan. Afhankelijk van het type stuifmeel waar men allergisch aan is treden de symptomen op in het voorjaar of tijdens de zomer.
Sommige mensen met hooikoorts zijn ook allergisch aan stoffen die het hele jaar door aanwezig zijn, zoals stofmijt, dierenharen of schimmelsporen. Zij hebben symptomen het hele jaar door met opflakkeringen tijdens het hooikoortsseizoen.
Mensen met hooikoorts zijn meer vatbaar voor het krijgen van andere allergische ziektes zoals astma en huideczeem.
De symptomen van hooikoorts treden meteen na contact met de allergie opwekkende stof op.
De allergische reactie in de neusslijmvliezen doen de slijmvliezen zwellen. De ernst van de ontstekingsreactie kan verschillen van persoon tot persoon.
Milde gevallen kunnen gekenmerkt zijn door korte episodes van lopende neus, niezen en jeukende, waterige ogen.
In erge gevallen zijn er aanhoudende symptomen gedurende het volledige pollenseizoen en kunnen neus- en sinusslijmvliezen langdurig gezwollen zijn met verstoppingen en een drukkend of pijnlijk gevoel. De huid onder de ogen kan opzwellen en blauw worden.
Bij hooikoorts kunnen volgende symptomen voorkomen:
- Lopende neus
- Waterige ogen
- Verstopping
- Frequent niezen
- Jeukende ogen, neus, mondgehemelte of keel
- Gezwollen, blauwgekleurde huid onder de ogen (allergisch blauw oog)
- Hoesten
- Een drukkend gevoel of pijn in het gelaat
Naast de ziektetekens die een rechtstreeks gevolg zijn van de ontsteking van de slijmvliezen kan kooikoorts eveneens andere gevolgen hebben:
- Concentratiestoornissen
- Verstrooidheid
- Slapeloosheid
- Vermoeidheid
- Prikkelbaarheid